Piran

Wat doet een mens wanneer het gordijn van de slaapkamer evenveel licht tegenhoudt als een kreeftennet ? Juist - woelen tot er iemand anders teken van leven geeft om de vakantiespirit niet te verpesten. Vroeg opstaan is in mijn ogen gelijk aan werken en dat hoort niet ! Het weer is vandaag, hmmm raar, warm (24 graden) maar ook bewolkt. Even thuisblijven en een paar etappes van de Ronde van Izola rijden is dus de boodschap, Selene wint op punten, de eindstreep was Lise en ikzelf net iets te veel. Na een klein middagmaal verder naar Piran.
Na een parking gevonden te hebben groter dan een pindanoot verkozen we om te voet naar het stadje af te dalen, 20 minuten stappen. Waarom sommige toeristen steeds een bus nemen is me een raadsel.

Piran, Een middeleeuws aandoend dorpje op de punt van Slovenië ..alwaar men italië en Kroatië ziet liggen. Rondlopend in zulke kleine steegjes zodat de sfeer van het oude Rome () echt een realiteit wordt. Steegje in en uit en eindeloze trappen ophoog. Alwaar we de oceaan kunnen overschouwen. Selene en ikzelf naar beneden waar een uitmuntend zanger (Tibetaans aandoend) een liedje te berde bracht bestaande uit welgeteld één woord .. la .. in veelvoud lalala ..langerekt laaa en dat afwisselend luid en stil. Indrukwekkende prestatie, wij gaven hem dus niets. Niet dat we dat anders wel zouden gedaan hebben, waarom zouden we ook, hij had geen rubberbootje bij, geen politiek vluchtelingen statuut. Maar we raakten bij het volgen van s' mans opvoering wel onze andere reisgenoten kwijt, en zonder gsm en geld was er een "klein" probleem. Dus gingen we terug naar de plaats waar we ze het laatst gezien hadden, aan een toren waar men toegang moest betalen en geld hadden we dus niet. Dus na een 30 minuten wachten en ongeveer 100 verschillende mensen zien buiten komen begonnen we in de mot te krijgen dat we compleet verkeerd zaten met ons plan. Hmm. Ons Lise vond ons uiteindelijk, na de weg van het terras "beneden" naar boven 2 maal te hebben gedaan. Yeah Right, zaten de dames rustig van een drankje te genieten beneden in het dorp (want jullie gingen toch naar daar ?), terwijl wij als piet snot voor een deur zaten te wachten zoals Suske en Wiske in het album "de stalen bloempotten" (voor wie zijn klassiekers kent). Een lokaal biertje "Iggy" een IPA van goede kwaliteit maakte dat alles in evenwicht kwam.

Een dorp met de allures van een stad de moeite van het bezoeken waard, sfeerrijk en vrij gemoedelijk, want ondanks dat het een toeristische trekpleister is , zelfs in deze periode waren er vrij veel toeristen, konden we rustig een winkeltje leegkopen. Als je spullen gratis krijgt dan weet je dat je de lokale economie een groei stimulans hebt gegeven of dat je alles te duur hebt betaald.

Na een lekker diner aan het water, bijna in de oceaan, was het tijd om huiswaarts te keren. Eerlijk , voor mij persoonlijk nog niets echt uitmuntend gegeten, alles lijkt gewoon te erg doorkookt.

Dit land is ideaal om met de motor te rijden, alhoewel sommige bochten eerder omgevallen driehoeken zijn wordt een mens dat gewoon zelfs in het donker. Gelukkig heb ik steeds een goede copilote (Selene) die op tijd "neeh links" roept als vake (dienen bril he) rechtdoor de ravijn ging inrijden. Overdrijven om af te sluiten is altijd aanvaardbaar.